علی فقیه حبیب آبادی: سعی کردیم با کمک همکاران طرح های نو داشته باشیم،جوانگرا باشیم و نشاط را در مدرسه برای بچه ها فراهم سازیم.
به گزارش اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان، در نهمین روز از تیرماه 1400، علی فقیه حبیب آبادی معلم پیشکسوت درگفتگو با خبرنگار روابط عمومی گفت: در سال ۱۳۳۳ در یک خانواده مذهبی به دنیا آمدم و دوران دبستان را در در محله مسجد جامع پشت مقبره مرحوم مجلسی مدرسه فردوسی گذراندم . دبیرستان را هم در مدرسه هاتف پشت سر گذاشتم که آنجا مدیر دبیرستان ما آقای داماد زاده بودند که خدا بیامرزمدیری بود بسیار مقتدر و قوی. بعد از دیپلم وارد دانشگاه تهران شدم ، هیچ علاقه ای هم به رشتههای دیگر نداشتم غیر از معلمی، به خاطر رعایت حال پدرم در موقع انتخاب رشته اولین اولویت را مهندسی راه و ساختمان دانشگاه تهران زدم و دومی را هم رشته ریاضی ،که الحمدلله دومی را قبول شدم و در رشته ریاضی و علوم کامپیوتر شروع به تحصیل کردم.
وی افزود: علاقه زیادی به معلمی داشتم و این بود که سراغ هیچ شغل دیگری نرفتم حتی حضور ذهن دارم آن موقع شهرداری پلور از توابع شهرستان تهران به من برای کار پیشنهاد شد ولی قبول نکردم و به آموزش و پرورش آمدم ، البته به صورت غیر رسمی ، مدتی به شهرکرد رفتم که آنجا با روحیات من سازگاری نداشت ، بعد از مدتی به سمنان رفتم و بعد از آن در آموزش و پرورش اصفهان استخدام شدم که بلافاصله بعد از استخدام از طرف وزارتخانه درخواستی آمد که یک نفر برای کار به آنجا برود که من را معرفی کردند. بعد از استقرار در وزارتخانه مرا به سرپرستی امور دانشجویان منصوب کردند.بعد از آن برای سرپرستی مجتمع تکنولوژی انقلاب معرفی شدم که همزمان مشاور معاون وزیر هم بودم و در دانشگاه چند ساعت هم تدریس ریاضی عمومی داشتم . خیلی خوشحالم که از بدو استخدام تا بازنشستگی هیچ موقع تدریس را ترک نکردم.
فقیه تصریح کرد: بعد از مدتی به اصفهان آمدم و معاون اداره کل آموزش و پرورش استان شدم با ۹ ماه سابقه. مدتی تا سال ۱۳۶۴ سرگروه ریاضی ناحیه سه شدم و بعد از آن به ناحیه ۲ رفتم،تمام تلاش من این بود که نشان دهم آموزش و پرورش سازمان قدرتمندی است و کسی نمی تواند برای آن تعیین تکلیف کند و همینطور سعی کردم که نشان دهم ما یک ارگان قوی و مستقل هستیم. فروردین یا اردیبهشت سال ۱۳۶۷ بود که به عنوان دبیر و سرگروه ریاضی استان و همکاری در امور آموزشی به ناحیه ۳ رفتم و خدا را شکر فرصتی هم دست داد که بتوانم چند کتاب ریاضی بنویسم.
معلم پیشکسوت اصفهان ادامه داد: زمانی به بازدید در ناحیه ۴ از یک مدرسه نوساز رفتم، دیدم که مدیر مدرسه بچه ها را موظف کرده بود که برای خودشان زیرانداز بیاورند و یک دانش آموز هم روی یک مبل بزرگ سلطنتی پاره نشسته بود که من خیلی ناراحت شدم و از رئیس ناحیه توضیح خواستم که چرا به ما این شرایط را گزارش نداده است به هر صورت این به فکرم رسید که در اداره کل کارگاه میز و نیمکت سازی تاسیس کنیم و این کار انجام گرفت و خیلی کمک حال اداره بود و مدارس از این مسئله غنی شدند .
فقیه اظهار داشت: دو سال هم اعزام به خارج به کشور اتریش رفتم که برای تدریس تجربه بسیار خوبی بود. به محض برگشتن از آنجا به بنده خبر دادند که ما داریم یک مدرسهای تاسیس میکنیم به نام بنیاد امام صادق و شما را به عنوان مدیرعامل آن در نظر گرفتیم که حدود بیست سال است در اینجا در خدمت مردم هستم .
وی در پایان افزود: سعی کردیم با کمک همکاران طرح های نو داشته باشیم،جوانگرا باشیم و نشاط را در مدرسه برای بچه ها فراهم سازیم، امیدوارم هم نسل های من یک چیز خوب به خاطر داشته باشد که اگر میخواهند نام خوبی از خود به یادگار بگذارند باید تاثیر گذار باشند اگر اینگونه نباشد بودن یا نبودن آنها فرقی نمی کند.من به هیچ عنوان در تدریس به هیچ دانش آموزی نگفتم که شما ضعیف هستی و نمی توانی درس بخوانی، اگر هم مشکلی در یادگیری است مشکل از خود دانش آموز نیست مشکل یا از خانواده است یا معلم، که معلم می تواند مشکل خانواده را هم پوشش دهد فقط به شرطی که عاشق معلمی باشد و به عقیده بنده کسانی که عاشق معلمی نیستند به نظرم وقت خودشان را تلف می کنند.
منبع: اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان