مهناز کرمی فرد: همیشه از دانش آموزانم عذرخواهی می کنم، چون این احتمال را در نظر می گیرم که آنها در شرایط تدریس مجازی درس را به خوبی نیاموخته باشند ولی خوشبختانه آنها قدردان هستند و به من اطمینان و امید می دهند که مطالب را به خوبی فرا می گیرند.
به گزارش اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان به نقل از روابط عمومی آموزش و پرورش پیربکران در بیست و دومین روز از خردادماه 1400، مهناز کرمی فرد دبیر ریاضی مدارس متوسطه دوم مولوی و مرضیه، با بیست و هشت سال سابقه، توانسته با فعالیت ها و تدریس کارساز و موثرش در میان مصادیق جلوه های ایثار معلمی قرار گیرد.
دبیر ریاضی منطقه درباره چگونگی ارتباطش با دانش آموزان می گوید: چون دخترم در خانه شرایط مشابهی را تجربه می کرد، شاگردانم را درک می کردم. زمانی که نتِ آنها قطع می شد می کوشیدم به آنها آرامش دهم. هنگامی که گوشی نداشتند، مبنا را بر اعتماد و پذیرشِ گفته های آنها قرار می دادم. درس ریاضی هم درسی ویژه است. بچه ها ممکن است دیر یاد بگیرند، بنابراین با آرامش، به اِشکالاتشان پاسخ می دادم.
وی بازخوردهای تدریسش را مثبت قلمداد می کند: « همیشه از دانش آموزانم عذرخواهی می کنم، چون این احتمال را در نظر می گیرم که آنها در شرایط تدریس مجازی درس را به خوبی نیاموخته باشند ولی خوشبختانه آنها قدردان هستند و به من اطمینان و امید می دهند که مطالب را به خوبی فرا می گیرند.
کرمی فرد چند مفهوم را سرلوحه کارش در آموزش و پرورش قرار داده است:
سپاسگزاری از پروردگار بابتِ کار در جایگاه تعلیم و تربیت ( که مانند مسجد و محراب مقدس است)
آموختنِ نظم و ترتیب با حضور به موقع در کلاس ( با یاری خواستن از خداوند)،صبوری و محبت به عنوان جان مایه کار،از این رو او همواره با نیت و وضو به مدرسه رفته و احترام به دانش آموزان را یکی از اصول کاری اش قرار داده است.
کرمی فرد در زمینه خاطرات دوران کار، از تجربه نخستین روز کار می گوید: « نخستین روز کاری ام در دی ماه بود. به مدرسه رفتم تا با مدیر صحبت کنم. دانش آموزان در سالن مشغول برگزاری آزمون بودند. معاون مدرسه همین که مرا دید، فریاد زد: “گفتم هیچ دانش آموزی نباید واردِ سالن شود. چرا بدونِ اجازه وارد شدی؟…” با شرمساری برگه ابلاغم را نشانش دادم و گفتم از امروز دبیر ریاضی این مدرسه هستم».
وی همچنین درباره دوره اخیر آموزش مجازی، از روزی می گوید که از یکی از دانش آموزانِ درس خوان و فعالِ کلاسش دلخور می شود، زیرا چند بار در کلاس مجازی او را صدا می زند و پاسخی نمی شنود. گمان می کند دانش آموز حاضری اش را ثبت و پس از آن کلاس را ترک کرده است. ولی بعدا متوجه می شود خانواده شاگردش چهار دانش آموز دارند که همگی ناچارند از یک گوشی استفاده کنند، برادرِ او امتحان داشته و به همین علت آن دختر نتوانسته در کلاس حضور یابد. کرمی فرد می گوید: «خیلی ناراحت شدم، از شاگردم پوزش خواستم که زود قضاوت کردم».
منبع: اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان