آقای جواد حیدری جهان تیغی معلم نخبه و کم بینای استان خراسان رضوی، با مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی ورزشی، جزو معلمان کم بینا هستند و در زمره یکی از قهرمانان کشور در واحدهای ورزشی محسوب می شوند.
در ذیل گفت وگویی با این معلم نخبه داشته ایم که می خوانید:
مسئولیت هایم تاکنون
از سال 89 وارد عرصه آموزش و پرورش شدم و سه سال اول خدمت را در کتابخانه امید نابینایان مشهد در خدمت روشندلان همشهری بودم. از سال 92، سه سال را در منطقه رضویه در حیطه دانش آموزان کم توان ذهنی به عنوان مشاور فعالیت کردم و از سال 1395 به عنوان دبیر تربیت بدنی در مرکز امید نابینایان مشهد، همکاری دارم.
در زمینه ورزشی هم از سال 94 مربی گری تیم ملی بزرگسالان را قبول کردم و از سال 98 به طور رسمی با تیم ورزشی گلبال استان خراسان رضوی مسئولیت مربی گری مسابقات باشگاهی و هیات کودکان و دانش آموزان را عهده دار شدم.
بنده همچنین مربی تیم جانبازان استان خراسان رضوی هستم و به عنوان استاد در کلاس های مربی گری استان خراسان رضوی نیز تدریس می کنم.
مقامات در سطح کشوری و بین المللی
از سال اول دبیرستان تا هم اکنون قهرمان گلبال بودم و فعالیت خود را در زمینه مربی گری گلبال ادامه دادم و عنوان قهرمانی کشور را به همراه تیم تحت نظر خود، کسب کردم.
در مسابقات ۲۰۱۷ امارات، دبی با تیم تحت مربیگری من، توانست سکوهای قهرمانی جوانان را به خود اختصاص دهد.
در سال ۲۰۲۱دو نفر از سه نفر معرفی شده به تیم ملی، به مسابقات جهانی راه پیدا کردند و سکوهای اول و دوم قهرمانی جهان را توانستند کسب کنند.
چالش ها و مشکلات
یکی از چالش ها نحوه ارتباط و اجرای تمرینات ورزشی تخصصی با دانشآموزان کم بینا و نابینا است. زیرا این دانش آموزان به دلیل اینکه از نعمت بینایی برخوردار نیستند، در باشگاهها و در حین بازی دچار تکانش هایی می شوند و یا به هم ریختگی روحی بر آن ها غالب می شود و مربی مجبور است این دانشآموزان را از همه لحاظ چه عاطفی و چه جسمی در زمان اندک همراهی کند.
من معتقد هستم برایکار با دانش آموزان آسیب بینایی و به طور کلی با دانش آموزان با نیاز ویژه چهار فاکتور را باید در نظر داشت:
- انگیزه 2. تخصص علمی 3. عشق 4. شکیبایی
اگر معلم عاشق کارش باشد، حتی اگر کار زمان بر نیز باشد به نحو احسن انجام می دهد؛ زیرا این دانش آموزان نیاز به زمان بیشتری برای تمرین دارند. همچنین وقتی که معلم تخصص داشته و روش کار با این دانشآموزان را بلد باشد، تمرینات مثمرثمرتر، هدفمند و سریع تر پیش خواهد رفت و اگر مربی خود انگیزه لازم را دارا باشد و با صبر و بردباری برای دانشآموزان با توجه به معلولیتی و زمانی که نیاز به تکرار و تمرین دارند وقت بگذارد، انگیزه لازم را برای ادامه فعالیت های ورزشی و آموزشی ایجاد میکند و دانشآموزان را به سکوهای قهرمانی نزدیک می کند.