.
پیشوای دهم شیعیان، حضرت امام علی النقی الهادی (علیه السلام)، فرزند حضرت امام جواد (علیه السلام) و مادر ایشان « سمانه خاتون »، زنی پرهیزکار و فاضل بودند، ایشان در روز نیمه ذی الحجه دیده به جهان گشودند و دوران امامت او، همزمان با حکومت شش نفر از حاکمان عباسی به نام های معتصم، واثق، متوکل، منتصر، مستعین و معتز بود.
یکی از کارهای مهم امام هادی (علیه السلام) که امامان اهمیت بسیاری به آن میدادند، حفظ خط فکری و فرهنگی تشیع و جلوگیری از ترویج اندیشههای مخالفان بود. لذا در این مسیر، به تربیت شاگردان برجسته، تشکیل حوزه علمیه و تدریس فقه و عقاید اصول اسلامی نیاز داشت که در عصر امام باقر(علیه السلام) و امام صادق(علیه السلام) این زمینه به طور گسترده فراهم شد و سپس امامان دیگر حتی در شرایط بسیار سخت آن را تبیین و دنبال کردند.
پیش از آنکه امام هادی(علیه السلام) به امامت برسند، پدر بزرگوار ایشان، حضرت جواد الائمه (علیه السلام) در فرصت های مناسب امامت و جانشینی او را تصریح کرده بودند. برای مثال، آن هنگام که در سال 220 هجری از مدینه به سوی بغداد عزیمت نمودند، یکی از یاران حضرت به نام اسماعیل بن مهران پرسید: امام بعد از شما کیست؟ آن حضرت در پاسخ فرمود: «امر امامت پس از من به عهده پسرم علی (امام هادی) است.
امام هادی(علیه السلام) در زمینه ترویج تفکر تشیع گام های اساسی و مهمی برداشت و شاگردان برجسته ای چون حضرت عبدالعظیم حسنی و … را تربیت کرد و شاگردان برجسته پدر و جدش را دور خود گرد آورد و حوزه علمی فعال و پرتلاشی به وجود آورد.
* فضایل و ویژگی های اخلاقی امام علی نقی (علیه السلام)
امام علی النقی جمیع صفات نیک و مفاخر معنوی را یک جا در وجود مبارک خویش داشت. روابط اخلاقی او با سایرین گوارا و بسی شیرین جلوه می نمود، روش او منصفانه و منطبق با اصول عدالت بود، کارهایش شایسته تمجید و تحسین انگیز بود زیرا به همراه فضیلت و شرافت بود.
ابن شهر آشوب از رجال حدیث، نقل می کند که « او نیک سرشت ترین و پاکترین روش را در میان جامعه دارا بود ، راستگوترین افراد جامعه محسوب می شد، شخصیتی بود گشاده روی و از کاملترین انسان های جامعه از نظر اخلاقی به شمار می رفت.»
میلاد با سعادت؛ حضرت امام علی بن محمد النقی الهادی ( علیه السلام ) مبارک.
منبع: اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران