به گزارش ایسنا، تیمی متشکل از کارشناسان دانشگاه فنی مونیخ در ارزیابی نتایج ۱۸ تحقیق کلان و ۱۷۰۰ مطالعه منفرد دیگر به این نتیجه رسیده که رفتار و رویکرد والدین به مسائل آموزشی، تاثیری بسیار مهم بر عملکرد و انگیزه فرزندان برای یادگیری و تحصیل دارد.
وقتی پدرها و مادرها در خانه با بچه‌ها درباره انتظارات آنها از تحصیل، مدرک، شغل مورد علاقه یا اهمیت آموزش در زندگی شخصی یا اجتماعی صحبت می‌کنند، تاثیری شگرف بر ذهن فرزندان می‌گذارند که به مراتب از صحبت درباره مدرسه یا کمک به انجام تکالیف آنها سازنده‌تر است.
به عبارت دیگر با این شیوه برخورد و رفتار از سوی والدین، بچه‌ها خودشان به معنا و مفهوم آموزش فکر می‌کنند و با انگیزه یا شوقی درونی دست به انتخاب می‌زنند.
هولتزبرگر، مدیر پروژه تحقیقاتی دانشگاه فنی مونیخ می‌گوید: بیش از هر چیز باید مسئله توقع از آموزش برای فرزندان روشن شود.
وی تاکید کرد: محیط مناسب یادگیری، رفتن به کتابخانه و مطالعه همه و همه خوب هستند اما در مقایسه باید گفت که مکالمه و تبادل نظر با بچه‌ها درباره اهمیت یا هدف آموزش، موثرتر است.
توصیه او این است که والدین و بچه‌ها باید با همدیگر درباره چشم‌اندازهای آموزش، استعدادها،علائق یا بی‌علاقگی فرزندان به این و آن درس صحبت کنند. مواردی از این دست که هدف از دروس چیست، چه گزینه‌هایی را دوست دارند، با چه مشکلاتی روبرو هستند یا چه امکاناتی برای انتظارات‌شان موجود است.
به گزارش دویچه وله، هولتزبرگر می‌گوید: باید مشوق مشارکت فعال بچه‌ها در این عرصه‌ها بود و پاداش یا جریمه در تحصیل، رضایت یا نارضایتی و تشویق یا تنبیه را تنها بر اساس نمره پیش نبرد.
انتهای پیام
منبع: خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)
