معلم شهیدی که با دست و پاهای بسته تفحص شد

تهران (پانا) – شهید منصور نجارپور، معلم شهیدی است که با دست و پاهایی بسته تفحص شد.

معلم شهید منصور نجارپور در سال 1361 در منطقه ماند و کسی از او اطلاع نداشت تا اینکه سرانجام بعد از گذشت هشت سال، سال 69 پیکر مطهرش در حالی که آثاری از بسته بودن دست و پایش مشخص بود تفحص شد. زندگی‌‌نامه این شهید گرانقدر را در نوید شاهد اصفهان دنبال کنید. شهید منصور نجارپور اول خرداد1338 اولین فرزند خانواده جعفر در خمینی شهر چشم به جهان گشود. پدرش نجار بود و علاوه بر آن کشاورزی هم می‌کرد.

پسری با استعداد

منصور بسیار با استعداد و جزء دانش آموزان ممتاز بود، بعد از اتمام امتحانات خرداد ماه سال پنجم از خرداد تا شهریور امتحانات کلاس ششم را داد و یک سال را جهشی با موفقیت و با معدل عالی گذراند. بعد از گذراندن دوره راهنمایی وارد هنرستان شهید رجائی شد و در رشته مکانیک خودرو موفق به اخذ دیپلم گردید. با دادن امتحان ورودی دانشگاه، دانشجوی فوق دیپلم دانشگاه مهاجر اصفهان گردید.

فرزندی پر تلاش

در تابستان اوقات فراغت، همیار پدر در کار جمع‌آوری میوه از باغ وکشاورزی بود. از اعضای تیم منتخب بسکتبال بود و در کلاس‌های بدنسازی شرکت می‌کرد و همچنین محبوبیت خاصی بین مردم محل داشت و بیشترین رای را در انتخابات شورای اسلامی محل کسب کرد. کلاس‌های رایگان درسی برای افراد بی‌بضاعت می‌گذاشت.کلاس‌های آموزش قرآن برگزار می‌کرد. در مراسم تشییع شهدا شرکت می‌کرد. بیشتر مواقع در حال خواندن کتاب‌های شهید مطهری و شهید بهشتی بود. در راهپیمایی‌ها وتظاهرات شرکت می‌کرد و شب‌ها در مسجد وبسیج فعالیت مذهبی و فرهنگی انجام می‌داد. از بنیانگذاران خیریه سجاد وقرض الحسنه سجاد نیز بود.

اعزام به جبهه

بعد ازفارغ التحصیلی از دانشگاه مهاجر به‌عنوان مدرس وارد دبیرستان شهید دکتر شریعتی نجف آباد شد. بسیار به شغلش علاقه داشت و تدریس می‌کرد. با شروع جنگ تحمیلی مدتی در سنندج خدمت کرد. بسیار به حضور در جبهه وجنگ علاقه داشت. با اینکه اطرافیانش می‌گفتند شما معلم هستید خیلی زحمت کشیده‌ای و جبهه نرو و به تدریس ادامه بده ولی او قبول نکرد. او همچنین دوره امدادگری را در هلال احمر گذراند. پس از گذراندن این دوره امدادگری به جبهه رفت.

مجروحیت

در عملیات والفجرمقدماتی شرکت کرد در دشت عباس ومنطقه فکه، منصور که به‌عنوان امدادگر واز طریق هلال احمر رفته بود ترکش به دهان وبینی او اصابت کرد می‌توانست راه برود ولی نفس کشیدن برایش سخت بود. منصور در سال 1361 در منطقه ماند و کسی از او اطلاع نداشت.

تفحص با دست و پاهایی بسته

بعد از گذشت هشت سال، سرانجام سال 1369 پیکر مطهر منصور در حالی که آثاری از بسته بودن دست و پایش مشخص بود تفحص شد. قرآن کوچک وگواهی نامه‌اش هم در جیبش بود پدر با دیدن لباس‌های او پذیرفت که فرزندش شهید شده است. طبق وصیت شهید نجار پور به‌طرف گلزار امامزاده سید محمد و دستان گرم مردم شهید پرور خمینی شهر پیکر مطهرش تشییع و به خاک سپرده شد.