آرزو حاج زاده فلاح معلم نمونه سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ جشنواره جلوه‌های ویژه معلمی از شهرستان بابل در برنامه زنده تلویزیونی ماه بهشت شبکه تبرستان حضور یافت و گفت: با شرکت در طرح جلوه‌های ویژه معلمی به دنبال نشان دادن ابعاد دیگری از توانمندی معلمان بودم.
به گزارش اداره اطلاع رسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش مازندران؛ آرزو حاج‌زاده فلاح، آموزگار پایه سوم ابتدایی و معلم نمونه استانی جشنواره جلوه‌های ویژه معلمی برای دو سال پیاپی ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ در گفتگو زنده تلویزیونی ویژه برنامه ماه بهشت شبکه تبرستان خود را اینگونه معرفی کرد: آرزو حاج‌زاده فلاح هستم، فارغ التحصیل دانشگاه فرهنگیان با سابقه تدریس ۹ سال در مدارس اکنون در مدرسه فلان شهرستان بابل مشغول به تدریس پایه سوم ابتدایی می‌باشم.
*خاطره نخستین تدریس و ورودتان به کلاس درس را تعریف کنید.
نخستین روزی که به عنوان معلم وارد مدرسه شدم افتخار داشتم معلم پایه اول شوم کمی استرس داشتم به خاطر جشن شکوفه‌ها یک روز قبل از شروع سال تحصیلی به مدرسه رفتم و وقتی در مدرسه پر جمعیت شهری روی سن رفتم دیدم ما بین اولیایی که دعوت شده بودند پدر و مادرم در بین جمعیت حضور دارند و این صحنه مایه آرامش و دلگرمی من شد و استرس و نگرانی اولین روز تدریس را از بین برد.
*با جنب و جوش دانش‌آموزان چگونه کنار می‌آیید؟
ابتدا خیلی برایم سخت بود اما سعی کردم از یه جایی به بعد با آنها کنار بیایم و لذت ببرم و تمرکزم را بر برقراری ارتباط دلی با آنها گذاشتم در سه سال اخیر این سعادت قسمتم شد که با دانش‌آموزانم از پایه اول تا سوم همراهی کنم و حس خاص توام با صمیمیت و جدیت در بین من و دانش‌آموزانم جاری است.
* چقدر در کلاس درس به بعد پرورشی و تربیتی دانش‌آموزان توجه می‌کنید؟
من فکر کردم اگر قرار است برای مدت طولانی با بچه‌ها سپری کنم هدفم را محدودتر اما جدیتم را افزایش دهم یکی از دغدغه‌های ذهنی من از دوران کودکی داشتن صفت قدردانی است که در حال حاضر در جامعه بسیار کمرنگ هست و نقش معلمان برای ترویج این ویژگی در دانش‌آموزان به خصوص مقطع ابتدایی بسیار لازم توجه است از اینرو سعی کردم با تشکر و قدردانی از شاگردانم فرهنگ سپاسگزاری را بین آنان ترویج دهم.
*آیا شما در معلمی به دنبال تجربه سطح بالاتر بودید؟
هر انسانی دوست دارد خاص باشد و توانایی خود را بروز بدهد بنده به دنبال نشان دادن توانایی خود نبودم گاهی اوقات می‌دیدم مرتبه معلم‌ها در ذهن مردم از چیزی که هستند کمتر است برای همین به عنوان معلم دوست داشتم ابعاد دیگری از معلمی را نمایش دهم و عصر کرونا با همه‌ی آسیب‌هایش فرصتی بود تا قدر معلمان دانسته شود و من با هدف بزرگتر شدن جایگاه معلم قدم برداشتم و اثبات کردم که معلم با تمام دغدغه‌هایش می‌تواند عاشقانه ابعاد دیگری از خودش را نشان دهد و خلاصه در کلاس درسش نباشد.
*چه اقداماتی را در راستای ارتقا جایگاه معلمان انجام دادید؟
با این هدف سعی کردم چیزی را که یاد می‌گیرم بدون کم و کاست در اختیار دیگر معلمان قرار دهم از طریق سرگروه آموزشی شدن برگزاری کارگاه‌ها و طرح‌های مختلف این هم‌اندیشی و توانمندسازی را داشته باشم و به معلمان بگویم شما می‌توانید به دنیا ثابت کنید که همچنان مقام معلم ارزشمند است و چه خوب است که این فداکاری‌ها نشان داده شود و من باور دارم تمام معلمان بی‌نظیر خاص و منحصر به فرد هستند.
*در سه سال گذشته و روزگار کرونایی بر شما چه گذشت؟
بسیار سخت بود با وجود اینکه در ایام کرونا تلاش معلمان در تدریس بسیار افزایش یافت اما به علت عدم حضور دانش‌آموزان در مدرسه حس مثبت نداشتیم و فعالیت‌هایمان منجر به خستگی و آسیب‌های روحی شد. در ایام کرونا همه معلمان در هر جایگاهی که بودند سعی کردند بهتر از گذشته باشند چون مخاطبینشان دیگر دانش‌آموزان نبودند.
*چه ویژگی در شما وجود داشت که در دو سال تحصیلی به عنوان معلم نمونه انتخاب شدید؟
یک طرحی آمد به عنوان جلوه‌های ویژه معلمی که سابقه تدریس در این طرح ملاک نبود و این باعث شد که جسارت شرکت در این طرح را به عنوان معلم کم سابقه بدهم به خود بدهم. این طرح با ۵ بخش در مرحله مدرسه، شهرستان، استان و کشوری برگزار شد یکی از بخش‌های این طرح فعالیت‌های گروهی بود که در این قسمت سعی کردم هم‌اندیشی‌هایی که با همکارانم جهت به اشتراک گذاشتن تجربه و ارتقا یافته‌ها در قالب کارگاه‌ها و کانال‌های ارتباطی انجام دادم را ثبت کنم. ابعاد دیگر این طرح تکالیف، ارزشیابی و فداکاری معلمان بود. در زمینه فداکاری معلمان تلاش کردم تکالیف برتر نوع رسیدگی به ابعاد مختلف دانش‌آموزان و کارهایی که بیش از توان معلمی بود را مستند سازی کنم و این اقدامات در نهایت منجر به انتخاب بنده به عنوان معلم نمونه استانی برای دو سال تحصیلی شد.
*اوضاع حقوقی و دریافت مالی معلمان چگونه است؟
اوضاع مالی معلمان بر کسی پوشیده نیست اگر بخواهیم از لحاظ حق و حقوق مالی نگاه کنیم معلمان ۵ روز به مدرسه بروند کفایت می‌کند و بقیه روزها را معلمان از سر عشق و علاقه به کلاس درس می‌روند و این مساله‌ای است که همه اقشار به آن واقف هستند معلمان امیدوار به ایجاد تغییراتی هستند که منجر به ایجاد آرامش در آنها شود تا با تمرکز کامل وقتشان را بر آموزش و تربیت دانش‌آموزان قرار دهند.
